myanmar.startpagina.nl

Wat kan ik meenemen

  • Anonymous avatar

    Resa van Nuland

    In november dit jaar gaan mijn vriend en ik met baobab reizen naar Myanmar. We kiezen voor groepsreizen omdat we het wel zo gezellig vinden!

    Ik ga niet zeuren over of het eten wel lekker is, geldzaken en andere dingen. Dat zien we daar allemaal wel.

    Mijn vraag is voor degenen die al eerder naar Myanmar zijn geweest of we wat kunnen meenemen voor de birmezen?

    We zijn al vaker in Azie op vakantie geweest en een goede tip voor ons aan anderen is : Koop op ebay of marktplaats of dergelijke een goedkope polaroid camera, en geef de mensen die je lokaal ontmoet een foto van hunzelf. Dankbaarheid alom en opent vele deuren en doorbreukt taal barrieres!

    Alle info is dus welkom

    Met vriendelijke groet,

    Marc en Resa

  • Anonymous avatar

    Michael

    “Mijn vraag is voor degenen die al eerder naar Myanmar zijn geweest of we wat kunnen meenemen voor de birmezen?”

    Wat had je gedacht van spiegeltjes en kralen, dat schijnt eeuwen goed gewerkt te hebben . . .

    Wat een onzin vraag. Wat een onzin ook om met een koffer vol met “weldadigheid” daar aan te komen, strikt genomen is dat beledigend!

    Ik woon in Azie en als ik iemand iets wil geven waar hij/zij wat aan heeft dan pas ik dat aan op de persoonlijke behoeftes die ik dan inmiddels ken.Dat is dus nooit standaard, zo van van “dat vinden ze allemaal leuk hier”. Het zijn hier ook allemaal individuen met persoonlijke wensen en voorkeuren, ook al zijn ze vaak stukken armer dan wij.

    Ik heb de pest aan mensen die met hun armoede koketteren, maar nog meer aan mensen die dat met hun vermeende rijkdom doen!

    Ook dat Polaroid verhaal stoort me. We gaan toch geen aapjes kijken hoop ik? Maak een fotootje van ze dan zijn ze blij en gaan ze klappen . . . bah!

  • Anonymous avatar

    adnil

    Hallo Resa,

    Wij zijn vorig jaar naar Myanmar geweest. De meeste mensen vragen om stilo (pennen). Pennen zijn daar van erg slechte kwaliteit en deze gebruiken ze voor op school. Ik heb van mijn werk (met toestemming voordat we rare reacties krijgen) heel veel pennen meegenomen en ben ze daar allemaal kwijtgeraakt. We hebben ook pennen en papier op schooltjes achtergelaten. Ze waren er erg blij mee. Verder hadden we ballonnen, kleurpotloden en papier, en kleine speelgoedautootjes (action) mee wat de kinderen ook altijd erg leuk vonden. Mensen zijn ook gek op zeep dus die namen we mee vanuit het hotel. Verder gaven wij onze chauffeur (die, zo bleek aan het einde van de vakantie, de gehele reis in de auto heeft geslapen…;-( regelmatig iets als we iets voor onszelf kochten, eten, cola, chips of sigaartjes. Ik geef in ieder geval nooit geld!!

    Als het als beledigend wordt ervaren snap ik niet dat mensen het zo dankbaar in ontvangst namen?!? En namen wij ook geen zaken aan toen we het slecht hadden in nl?!?

    Gr.

  • Anonymous avatar

    Michael

    “ballonnen, kleurpotloden en papier, en kleine speelgoedautootjes” dus toch spiegeltjes en kralen :(

    De dankbaarheid is een beleefdheidsvorm, meer niet. Die gaat zover dat het bijvoorbeeld ongepast is om verjaardagscadeaus uit te pakken waar de gever bij is. Stel je voor dat hij/zij op je gezicht zou kunnen aflezen dat je er niks aan vindt, dat kan echt niet. Vandaar . . .

  • Anonymous avatar

    karin

    Ja daar is michael weer die in thailand woont en dus ook echt alles over azie weet.

    Resa vraagt gewoon wat mee te nemen en zit echt niet te wachten op jouw commentaar. De meeste mensen op dit forum proberen op een of andere manier iets voor het land te doen, omdat wij ook wel weten dat wij per ongeluk in een rijk land geboren zijn.

    Een polaroid is een mooi idee, ze hebben daar geen foto's van zichzelf om aan hun eventuele toekomstige kinderen te laten zien.

    Jij moet toch weten dat ze daar niet veel hebben, dat er veel ziektes zijn en dat het onderwijs heel erg slecht is. Dus pennen, papier, zeep, kleding noem het op, het is er erg welkom.

    groetjes, karin

  • Anonymous avatar

    Michael

    Ik weet beslist lang niet alles over Azie, maar ik heb zo langzamerhand wel begrepen dat men hier totaal anders denkt en doet als wij denken dat normaal is! Tja, als je hier lang woont wordt je door schade en schande en veel vragen en goed om je heen kjken wel wijzer! Maar als je denkt dat je het beter weet, mijn zegen heb je hoor.

  • Anonymous avatar

    karin

    Nee hoor ik weet het niet beter. Normaal gesproken vind ik je tips erg goed. Maar zodra je, op een vrij normale vraag van iemand, diegene uitfoetert, vind ik het niet zo aardig van je.

    Als je mensen (terecht) verteld dat azie totaal anders is, ok.

    Maar soms draaf je een beetje door…

  • Anonymous avatar

    adnil

    Michael,

    Soms moet je gewoon accepteren dat iemand anders een andere mening cq ervaring heeft. Het heeft geen zin, denk ik, om te discussieren wie gelijk heeft en over wat goed en fout is. Je gaat hier toch nooit uitkomen.

    Wie zijn wij om eea voor een ander te bepalen.

    Het is fijn dat je je mening en ervaring geeft. Je mening komt in de reactie een beetje overheersend en denegrerend over. Wellicht bedoeld of onbedoeld maar wellicht kun je je mening de volgende keer wat vriendelijker verwoorden/ weergeven in een reactie.

    Groet

  • Anonymous avatar

    Michael

    Zekers! Maar soms bespeur ik toch een beetje dat koloniale in de attitude vandaar dat ik dan wat scherper reageer . . . Ik hou mijn mond wel.

  • Anonymous avatar

    Anneke

    Volgens het consulaat zijn cosmetica spullen erg welkom. Dat hoorde ik van iemand, heb het niet van henzelf.

    Wij hadden toevallig van een plaatselijke drogist allemaal lippenstiften en proefmonsters gekregen en dat viel behoorlijk in de smaak!

    Ook had ik medicijnen bij me, waarvan ik wist dat ze nodig waren. Maar daar had ik een bestemming voor. Zou ik nooit “zomaar” weggeven.

    Ook buitenlandse bladen (Engels) zijn welkom.

    Verder kopen wij altijd in het land zelf spullen om weg te geven. Dan heb je twee vliegen in een klap.

    Wij kregen in Birma regelmatig kleine dingen zoals bloemen, een waaiertje, ansichtkaarten enz. Dan gaf ik altijd iets terug dus dan heeft het iets meer van ruilen i.p.v. “weldoen”. Dat heeft niets te maken met de rijke buitenlander uithangen. Maar dat is niemands bedoeling lijkt mij.