Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Jordi
Er zijn de laatste tijd al verscheidene kritische opmerkingen op dit forum geplaatst over BCN. Opvallend is daarbij, dat niet 1 lid van BCN hierop reageert. Dat geeft te denken.
De BCN-leden stemmen er kennelijk mee in, dat BCN de laatste tijd faalt. Want sinds half agustus zijn de monikken en later ook de bevolking van Burma aan het protesteren geslagen. In Nederland gebeurt niets. Herinnert u zich nog de Vietnam-demonstraties. De Dam vol. Coolsingel vol. Allerlei sprekers. Spandoeken. Gejoel en gekrijs. Heel Nederland leefde mee. Met die arme Vietnamezen. Of het geholpen heeft. Het heeft een paar jaar geduurd maar toen was de usa vertrokken.
Burma leeft niet bij de Nederlanders. BCN voelt zich daarvoor niet verantwoordelijk. Wie wel. Waarom staat de Dam, het Museumplein en de Coolsingel nu niet vol voor Burma. Wat is er veranderd. In de Nederlanders.
In Nederland blijft het muisstil. Je zou verwachten dat BCN toch tot grote daden zou komen, nu Burma zo hot in het nieuws is. Niets van dit alles. BCN is niet van haar pluche te krijgen. Wie gaat daar nu voor zorgen.
Het beheren van haar website is haar corebusiness. Wat voor de buitendeur gebeurt is haar zaak niet. Dat zie je al op de website: “Contact bij voorkeur per e-amail”.
Geinteresseerden op dit prikbord weten zo langzamerhand wel dat er een BCN is. Maar hoeveel Nederlanders weten van het bestaan BCN. Hoeveel Nederlanders kennen de huidige situatie in Burma. Wat is er mis met BCN. Wat is er mis met het functioneren van BCN.
Of vindt u dat er helemaal niets mis is met BCN, dat zij maatschappelijk uitstekend functioneert.
Heeft BCN wel bestaansrecht. U betaalt onder ander voor deze onafhankelijke stichting een deel van uw belastinggeld. Heeft u het iedee, dat uw belastinggeld voor Burma beter besteed zou kunnen worden. En zo ja, deel die kennis of het iedee.
Er zijn maar een handjevol reisorganisaties die Burma in de reisgids vermelden. Djoser heeft Burma inmiddels weer van de lijst van te bezoeken landen geschrapt. Met Djoser heb ik 2 jaren geleden over het niet aanbieden van Burma een wel zeer korte telefonische discussie gehad. Toen heb ik besloten om het land dan maar op eigen gelegenheid te bezoeken. Dat is me zo goed bevallen, dat ik geen gebruik meer zal maken van de diensten ener reisburea.
BCN stelt wat verantwoordelijkheden voor, die reisburo's in acht zouden moeten nemen bij het aanbieden van een Burma-reis. Uitgereide informatie over het verketterende (agree) regime en allerlei andere informatie die wij hier zo langzamerhand tot in den treure weten. BCN maakt zich belachelijk door dit soort eisen te stellen aan resiburo's, immers een ieder die naar Burma gaat weet bijna exact wat daar loos is.
BCN leeft bij de gratie van donaties van leden en subsidies van Buza.
Stichtingen met een maatschappelijk belang plaatsen hun jaarverslag op de website. Zodat leden en geinteresseerden kunnen volgen wat een stichting doet. Hoe ziet de organisatie er uit. Wat zijn de inkomsten en uitgaven. Wat is er het afgelopen jaar geprestreerd. Niet bij BCN. Communicatie is niet haar sterke troef. Maar wat dan wel.
Met vereende buitenlandse krachten wordt nu gewerkt aan een boycot van Total. Ik kan u verzekeren dat de Russen en Chinezen, die deze boycot niet steunen, al klaar staan om het gasroer over te nemen. Waar zit de winst.
In London ben ik gisteravond met mijn zakenpartner en drie Burmezen op stap geweest. Een jongen en 2 meiden. Vluchtelingen. Ik kan u verzekeren dat dit zeer confronterend was. Ik moet u de groeten doen. En vragen of u alstublieft Burma wilt blijven bezoeken. Waarvan akte.
Ik heb ze niet willen vertellen over de soms zeer matige toon (dat is mijn beleving) van discussieren op dit prikbord met betrekking tot het afwijzen van bezoeken aan Burma. Bij ons afscheid stonden de tranen in de ogen.
Burmezen zijn zeer dankbare mensen. Maar dat wist u al. Mensen die vooral 1 ding niet willen: dat ze vergeten worden, aan hun lot worden overgelaten. Dat ze zouden moeten merken dat er geen westerse toeristen meer komen. Ze beseffen dat ze afhankelijk zijn van het westen.
Chinezen gaan hun gang met elk regime. En dat gaan we merken als Total Burma verlaten heeft. En dat staat al vast.
