Allereerst, Burma is meer dan alleen het rondje Yangon,Inle Lake,Mandelay en Bagan.
Een eerlijk beeld krijg je niet als tourist.
Je vrijheid van reizen is dusdanig beperkt dat je maar een piepklein deel te zien krijgt.
Pottenkijkers willen ze niet.
Na de typhoon wilde ik als hulpverlener naar het rampgebied maar dat is dus onmogelijk.Liever je eigen volk laten creperen dan hulpverleners toelaten.
Nogmaals ik vind dat je gewoon moet gaan maar dat je je er bewust van moet zijn wat er zich afspeelt buiten het zicht van de tourist.
Ik ben geweest en het heeft mij er toe gezet om me in te zetten voor de Burmesen.
Dat was niet gebeurd als ik er niet zelf was geweest.
Karen,ik weet hoe zwaar het is om in de kampen te werken.
Daar hoor je de verhalen die je niet hoort als je in Burma zelf bent.
Mensen durven dat niet.Verhalen over families die zijn uitgemoord,akkers die zijn platgebrand,honger,angst.
De kant van Burma welke je als tourist niet te zien krijgt. Goed verborgen gehouden door het regime.
Ik hoop dat jullie dit ook even willen bekijken
http://www.youtube.com/watch?v=SPSsKcpxJMk
Groeten,
Marc