Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Michael
Beste Jacqueline wellicht moet ik even een misverstand uit de wereld helpen. Ik reis heel anders dan de meeste mensen. Voor mij is reizen meestal - niet altijd - een tijdelijke verplaatsing van de huishouding. In Birma heb ik ook altijd overdag een bediende. Een lokale jongen die dan goed verdiend. 10-15.000 kyats op een dag plus eten en drinken en zo nu en dan een cadeautje (nieuw shirt, nieuwe jeans, schoenen of slippers, etc.). Op maandbasis is dat ca. 300-450.000 kyats, meer dan een hoge ambtenaar verdient. Hoe gek het ook klinkt dit bespaart me uiteindelijk veel geld! Dus beide happy . . .
De obers in de eetgelegenheid waar ik veel kom - 99,9 % van de klanten is Birmees - krijgen ook riante fooien van 2000-4000 kyats en soms zelfs meer. Ik weet wat ze verdienen dus zo stop ik ze wat extra's toe. In ruil heb ik dan de meest excellente bediening die je je maar voor kunt stellen. Iedereen blij dus!
Omgerekend is het niks en ben ik minder kwijt dan in Chiang Mai maar ik heb het gemis aan comfort wel weten te compenseren.
Als ik op reis ben mis ik veel van het comfort van thuis. Ik zoek dus wel een prettig logeeradres, maar ik hoef ook echt niet tot mijn enkels in het pluche weg te zakken en de kranen in de badkamer hoeven ook niet verguld te zijn. Een hok daar krijg je me niet in of het moet al niet anders kunnen, als er niets anders is bijvoorbeeld. Gewoon middenklasse is voor mij goed genoeg. Ik heb in Londen vaak in het Ritz gelogeerd en weet wat het is de hele dag “op je tenen te moeten lopen”. Nee dat hoeft van mij ook niet meer!
Veel zien in korte tijd is ook aan mij niet besteed. Ik blijf liever ergens wat langer om alles op mijn gemak alles op te nemen, dus is de behoefte aan een prettige accomodatie ook groter.
Voor budget toeristen (backpackers o.a.) ben ik allergisch geworden. Vooral hier in Chiang Mai loopt er veel van dat soort, dit vaak tot grote inrritatie van de o.a. de uitbaters van cafe's en bars en dat begrijp ik maar al te goed. Het voorbeeld van het flesje water gedeeld door twee staat echt niet alleen! Van zoiets gaan mijn tenen spontaan krommen! De overlast die dit soort mensen niet zelden veroorzaakt is groter dan het economisch voordeel dat ze verondersteld worden te brengen!
