GEVAAR GA NIET NAAR BIRMA!!!!

  • MichaeL

    Birmese reisagenten die zaken “mogen” doen met westerse reisorganisaties hebben de zegen - de vergunning dus - van het regiem. “What is the difference” in dit soort landen? Ik woon nu bijna 7 jaar in Noord Thailand en hier gaan dat soort dingen precies hetzelfde, in Birma nog sterker.

    Ik blijf er bij dat de enige manier om niet te veel bij te dragen aan het regiem daar - onder de baiszaken zoals eerder genoemd kom je niet uit uiteraard - is geheel zelfstandfig te gaan. Dat lijkt soms lastig maar ik weet uit ervaring dat het best meevalt. Je moet je soms een beetje schikken.

  • MichaeL

    Beste Karen ik reis never ever als “backpacker” en zal dat ook nooit gaan doen. Ik reis normaal, maak gebruik van de normale voorzieningen, maar wel met de ogen wagenwijd open. In Nyaung Shwe bijv. logeerden we in een leuk klein hotel (15 USD voor 2 personen incl. ontbijt), hele aardige mensen en wat schets mijn verbazing, op de TV hadden ze o.a. de Noorse zender DVB. Heb je ooit. Dat was dus vast geen staatshotel!

    Hoe die kopie van dat paleis in Mandalay tot stand gekomen is zal best wel een heel zwart randje hebben, wat niet daar en wat niet in Thailand! Daar hoor je de mensen niet over. Veel mensen vergeten dat je met een totaal andere mentaliteit te maken hebt. Mensen maken zich niet druk om democratie, maar druk om het dagelijks bestaan. Als dat beter wordt met democratie kiezen ze daar voor, biedt een dictator ze dat, ik die OK. Ze zijn heel handig geworden in het laveren tussen alle ellende en bepalingen door. Het doel is alleen leven of overleven en je een beetje naar boven werken. We zullen eens af moeten leren om onze normen en waarden daar te introduceren als “de maatstaf”. Ik vind dat heel irritant.

    Ach, Karen en dan mag dat paleis speciaal voor de toeristen opgeknapt zijn toen ik er was rond de kerst waren wij de enige bezoekers. Nee, ik lieg toen we weggingen kwamen er weer 2 toeristen aan. Mandalay was vnl. gekozen vanwege Sagaign en Ava dat ik graag eens uitgebreid wilde zien. Het is voor die plekken ene uitstekende uitvalsbasis. Het zal wel hard aankomen maar daar logeerden we duur in het Mandalay City Hotel voor 45,00 USD. Ik zit er niet mee!

    Voor ons vervoer waren het of huurauto’s met chauffeur, lokale bussen en busjes, langere stukken met het vliegtuig etc. Nou ik heb deze keer erg gelachen voor de toch van Meiktila naar Nyaung Shwe was een hele bijzondere ervaring. Ik voorin met de chauffeur en de boy boven op met de koffers. Dat wilde hij per se. We stopten overal voor van alles en nog wat. Er werd onderweg zelfs druk handel gedreven et spullen die speciaal daarvoor uit Meiktila meegenomen waren. De tocht duurde meer dan 7 uur en ik was gebroken, maar een ervaring rijker op mijn bijna 62ste.

    De enige keer dat ik me daar geërgerd heb was toen een “backpacker” gewapend met dat vreselijke reisboekje The Lonely Planet heel idioot ging onderhandelen over de ritprijs. Hij wilde mijn zitplaats - dat kon niet want die was al extra betaald - hij wilde verder minder dan de lokale bevolking betalen. Je moet het lef maar hebben. Het is dus niet doorgegaan. Later zag ik hem in Nyaung Shwe weer ergens zo staan te etteren over het een of ander. Zo zou ik niet op reis willen!

  • Karen

    Michael,

    Neem even adem voordat je begint te typen… Wat een brok frustratie, kerel!

    Als je in Noord Thailand woont, weet je toch ook dat er daar vluchtelingen kampen vol zitten met Birmese vluchtelingen… Ik heb persoonlijk weinig gehoord van Laotiaanse, Thaise of (recente) Vietnamese vluchtellingen. Om dan te zeggen dat alles in deze regio op dezelfde manier wordt geregeld, vind ik dan weer naief.

    En op het moment dat JIJ het niet verwerpelijk vind dat er zaken middels dwangarbeid voor jou als toerist worden aangepast, snap ik dat deze ethische discussie wellicht aan jou voorbij gaat. Bovendien heb ik nooit gezegd dat je als “Backpacker” moet rondreizen, echter dat je zelfstandig moet reizen.

    Hoop dat je de stoom uit je oren weet te beperken

  • MichaeL

    Met dat zaken net zo geregeld worden als in Thailand bedoel ik het geven van vergunningen aan diegenen die men liefheeft of de hoogste bieder is of een combinatie van beide. Corruptie dus. Is het zo duidelijk.

    Waar zeg ik dat ik dwangarbeid niet verwerpelijk vind? Ik denk wel dat dat wat wij dwangarbeid noemen hier in de regio niet altijd door de lokale bevolking als zodanig zal worden benoemd of ervaren. Let op ik schrijf “niet altijd” dus soms ook wel. En hoe noem je dan de uitbuiting door de Thais van vooral Birmese arbeidskrachten?

    Is dit nu een ethische discussie? Weer wat geleerd. Zonder gekheid. Bij een ethische discussie hoort ook de vraag welke normen en waarden we willen. Die van ons overal in de wereld - lekker gemakkelijk - of toch met wat meer nuances. Dat is wat we ons het eerst moeten afvragen. Dan is er een basis voor verdere discussie.

    In de jaren dat ik in deze regio woon heb ik veel gehoord en gezien en geleerd. Mijn houding t.o.v. een aantal zaken is drastisch gewijzigd. Ook ben ik meer een mens van de praktijk geworden dan een idealist. Met idealen komt er geen brood op de plank toch!

    Voor dat je de vinger al te zeer naar Birma wijst. denk eens aan Thailand. Denk eens aan die Birmese bootvluchtelingen die op een schandlige wijze behandeld zijn door de Thaise authoriteiten of de Hmong (w.o. veel Laotianen) mensen! Kijk naar de situatie in de vluchtelingenkampen langs de Thais-Birmese grens hier in het noorden. Nee, die Thais hebben niet zoveel last van ethniek en onze normen en waarden lappen ze aan hun laars, maar het is en blijft een van de populairste vakantiebestemmingen. Land of smiles, laat me niet lachen!

    Wat je met deze topic misschien bereikt Karen is dat er weer een paar mensen minder naar Birma gaan. Than Shwe zal er niet wakker van liggen, maar die mensen die een hoteltje runnen, of een restaurantje, of taxivervoer verzorgen noem maar op die, dus wel! Nee, lekker net zo lang boycotten totdat er geen bevolking meer over is om te boycotten . . . Het is de verkeerde aanpak doe je het ook draait of keert. Kontakt houden mert de wereld o.a. door toerisme is altijd nog het beste.

    Een boycot zoals ook min of meer door jou naar vorengehaald is een luxe die alleen de Birmese elite zich kan permitteren, de gewone man - en daar zijn er de meeste van - dus echt niet!

  • MichaeL

    Karen je zegt zelf letterlijk: “Wanneer je zelfstandig als backpacker na een zorgvuldige overweging de beslissing maakt om in Birma te gaan reizen en daar op let hoe je met je dollars omgaat, heb ik daar geen problemen mee.” Dat laat geen ruimte over voor een andere interpretatie dan dat je alleen als backpacker goed zit: “zelfsstandig als backpacker”, dus niet alleen zelfstandig . . .

    Als ik dan regaeer stel je dat bij alsvolgt: “Bovendien heb ik nooit gezegd dat je als ”Backpacker“ moet rondreizen, echter dat je zelfstandig moet reizen.” Dat is dan heel wat anders dan volgens mij, wel realistischer!

    Het maakt me niet uit, ik trek me er toch niets van aan, die leeftijd heb ik gehad. Ik ken en neem mijn eigen verantwoordelijkheden en ik weet drommels goed wat ik wel en niet doe en waarom!

  • Karen

    Hallo Michael,

    Je hebt gelijk dat pragmatiek voor idealisme gaat. Maar ik zie in je antwoord een rechtvaardiging om WEL op vakantie te gaan, terwijl ik alleen maar (uiteindelijk) oproep dat je zaken in overweging te nemen.

    Voor jou Jan (Birma) Modaal betekent dit dat sinds de opening van de grenzen er:

    - Jaarlijks ongeveer 100 miljoen dollar wordt verdient in Birma aan toerisme

    - Slechts een klein(geselecteerd) deel van de bevolking mag in aanraking komen met touristen

    . Ik heb reeds aangegeven dat ik niet praat over de toestanden aan de Thaise grens. Die inderdaad verwerpelijk zijn, maar laten we het alsjeblieft wel duidelijk hebben het is ZO schrijnend in Birma dat ze zelfs het gezeik van de Thai voor lief nemen. (zowel de Karen People als de Hmong).

    Let wel als we jouw advies volgen en dat er meer touristen naar Birma moeten gaan om daar zo nobel en genereus mogelijk geld uit geven, betekent dit ABSOLUUT geen verbetering voor de gemiddelde Birmees.

    Enfin het is tekenend dat je iedere keer zo fel reageert, schijnbaar kun je het niet hebben als mensen je aanspreken op je verantwoordelijkheid als tourist. Je maakt ook constant de vergelijking met Thailand, maar zijn daarmee de acties van de junta minder erg?

    Mocht je inschatten dat er 1 persoon niet naar Birma gaat, en vele andere reizigers zeer bewust rondreizen in Birma en niet zomaar in ieder hotel hun dollars uitgeven is mijn doel zeker bereikt..(en dat met een paar zinnetjes op een forum)

  • MichaeL

    100 miljoen dollar betekent dus ca. 500 dollar per toerist. Dat is weinig want veel van dat geld gaat op aangemaakte kosten die ook door het restaurant, de hoteleigenaar etc. betaald moeten worden. Je zegt dat dat geld verdiend wordt. Bedoel je dat dat overblijft als alle kosten er af zijn? Waar heb je die cijfers vandaan?

    Dat slechts een klein geselecteerd deel van de bevolking mag met toeristen in aanraking komen stel jij. Dat is pure kolder. Mijn jongen zei: She speak no true! Of het moet al zo zijn als jij het beter weet dan een Birmees dat iedereen met wie ik in aanraking gekomen ben - en dat zijn er heel veel in Birma - allemaal vooraf door het regiem geselecteerd waren. Nu begin je paranoia te worden beste Karen.

    Dat mensen zo gemakkelijk heen walsen over de misstanden in Thailand verbaast me. Jij hebt daar ook een handje van of neigt daar toe, Natuurlijk is het niet zo dat omdat die wantoestanden er zijn de wandaden van de Birmese overheid minder erg zijn. Wel stel ik vast dat vele zaken die voor ons niet door de beugel kunnen in Azië meer als vanzelfsprekend worden ervaren.

    Wat valt er bij mij aan te spreken op mijn verantwoordelijkheid als toerist. Verklaar je nader.

    Ik kom er deels als toerist en deels als bezoeker omdat we altijd als het enigszins mogelijk is de familie van de jongen bezoeken. Soms is het puur zakelijk als ik een nieuw visum voor Thailand nodig heb en wat wil gaan shoppen omdat je dat daar beter kunt dan in Thailand voor bepaalde zaken.

    Zoals al eerder gezegd ik weet wat ik doe en doe dat bewust en heb daar geen schuldgevoelens over. Bovenal ben ik pragmatisch. Liever wel zo veel mogelijk contact ook in deze benarde situatie dan afschermen en afsluiten van de rest van de wereld. Zelfs iemand die een reis onderneemt met een dergelijk touroperator is beter bezig dan degene die zegt “ik zou nooit naar dat land gaan met zo'n regering”. Daarmee doen ze de mensen te kort.

    Met enig beleid kun je er wel heen gaan en jezelf niet te kort doen en de mensen ook niet en de keizer geef wat des keizers is, daar kom je nergens onder uit.

    Je refereert aan me als “Jan (Birma) Modaal”. Hoe kom je daarop. Je kent mijn financiële positie toch niet. . . “Jan modaal” in Birma verdient dacht ik niet meer dan 100.000 kyats per maand, maar misschien wel minder.

    Verder zou ik zeggen denk eerst wat beter na voor je gaat schrijven, doe je huiswerk grondig en niet half half en probeer je eens wat meer in de mensen waar je het over hebt - want iets anders is het niet, want zij doen niet mee in deze discussie en komen niet aan het woord behoudens dan via allerlei organisaties die ook te ver van de realiteit staan en zwelgen in hun eigen gelijk - in te leven!

    Trouwens ik heb de waarheid en het gelijk niet in pacht, maar ik geef alleen aan hoe ik er over denk. Ik dwing niemand me te volgen, maar vraag wel de mensen zich beter te bezinnen alvorens ze de sluizen van de hel open te zetten als het Birma betreft.

    Het is allemaal zo van "alles voor het vol maar niets door het volk! Salon socialisme is ook zoiets. Onder het genot van een peperdure Grand Cru Classee de armoede en de ellende van de wereld bespreken en wat je er aan zou kunnen doen.

    Voorbeeldje: Ik zoek wat sponsors die ca. 350 USD (samen met mij) willen bijdragen zodat daarvoor een forse generator gekocht kan worden voor een piepklein dorp in de rimboe van Birma. Nu hebben die mensen daar alleen 's avonds 2 uurtjes stroom via een verder weg gelegen generator a raison van 2.000 kyats per maand. Dat is voor veel mensen echt te veel. Zelf hebben we ze deze keer “voor de kerst” al een TV en DVD-VCD speler gegeven. Dat is leuk voor het hele dorp! Nee, zo werk ik de armoede niet weg, maar heb ik wel een weg gevonden hen een beetje meer kleur in hun bestaan te geven.

  • Michael

    Nou het loopt niet storm met de donaties. Had ik ook niet verwacht want ik weet allang dat het hier meer praters zijn en geen doe-ers. Aan zoiets bijdragen zit er niet in, waar moet anders de dure wijn of whiskey van betaald worden onder het genot waarvan de situatie in Birma besproken wordt. Jullie hebben groot gelijk!

    Ach het was maar een ideetje, helemaal fout dus . . . Daar moet ik bij de meeste van deze mensen dus niet zijn! Gaan jullie maar lekker kankeren op mijn ideeen over Birma en het reizen er naar toe. Ik doe tenminste wat. Veel van jullie kletsen alleen maar.

  • marc

    Wat kost die generator?

    Groeten,

    Marc

  • MichaeL

    Hi,

    Een kleine kost ca. 100 usd of daar omtrent, maar als je meer huizen wilt voorzien van minimaal stroom - dus wat TL licht hier en daar vooral en dan die ene TV in het dorp plus wat andere kleine dingen zoals een naaimachine voor een meisje dat zo haar brood verdiend nu haar vent er vandoor is - ze hebben echt geen heel elektronisch “wagenpark” daar! Maar dan heb je wel een grotere nodig en die kosten zo tegen de 350 usd. Dan kunnen zeker een stuk of 10-15 huizen (of meer) voorzien worden van primaire stroom behoefte. Ze delen dan allemaal mee in de kosten van de brandstof voor dat ding. Dan heb ik het wel over een nieuwe met garantie die ze in een nabij gelegen stad (o.a. Meiktila) kunnen kopen en die weinig geluid geven en zuinig zijn. Goedkopere zijn erg lawaaierig en zuipen benzine (of olie dat weet ik niet zo).

    Zo heb ik het begrepen en ik heb die dingen zelf ook uitgebreid bekeken laatst in Mandalay.

    Momenteel wachten we wel met geld sturen omdat de koesr zo laag is (30 kyats voor 1 baht dat was bijna 35!). Als die bijtrekt is het voordeliger om te doen. Voor de TV en de DVD-VCD speler betaalde ik in Meiktila 165.000 kyats en nog eens 4.000 aan de bus voor 2 zitplaatsen :) Zie hier de foto van het trotse transport van de TV vanuit de bus door de dolgelukkige mensen naar het dorp dat zo'n kilometer an de weg af ligt http://www.thaistart.com/burma/Birma-2008-2009/05/Birma-2008-9-162.JPG