100 miljoen dollar betekent dus ca. 500 dollar per toerist. Dat is weinig want veel van dat geld gaat op aangemaakte kosten die ook door het restaurant, de hoteleigenaar etc. betaald moeten worden. Je zegt dat dat geld verdiend wordt. Bedoel je dat dat overblijft als alle kosten er af zijn? Waar heb je die cijfers vandaan?
Dat slechts een klein geselecteerd deel van de bevolking mag met toeristen in aanraking komen stel jij. Dat is pure kolder. Mijn jongen zei: She speak no true! Of het moet al zo zijn als jij het beter weet dan een Birmees dat iedereen met wie ik in aanraking gekomen ben - en dat zijn er heel veel in Birma - allemaal vooraf door het regiem geselecteerd waren. Nu begin je paranoia te worden beste Karen.
Dat mensen zo gemakkelijk heen walsen over de misstanden in Thailand verbaast me. Jij hebt daar ook een handje van of neigt daar toe, Natuurlijk is het niet zo dat omdat die wantoestanden er zijn de wandaden van de Birmese overheid minder erg zijn. Wel stel ik vast dat vele zaken die voor ons niet door de beugel kunnen in Azië meer als vanzelfsprekend worden ervaren.
Wat valt er bij mij aan te spreken op mijn verantwoordelijkheid als toerist. Verklaar je nader.
Ik kom er deels als toerist en deels als bezoeker omdat we altijd als het enigszins mogelijk is de familie van de jongen bezoeken. Soms is het puur zakelijk als ik een nieuw visum voor Thailand nodig heb en wat wil gaan shoppen omdat je dat daar beter kunt dan in Thailand voor bepaalde zaken.
Zoals al eerder gezegd ik weet wat ik doe en doe dat bewust en heb daar geen schuldgevoelens over. Bovenal ben ik pragmatisch. Liever wel zo veel mogelijk contact ook in deze benarde situatie dan afschermen en afsluiten van de rest van de wereld. Zelfs iemand die een reis onderneemt met een dergelijk touroperator is beter bezig dan degene die zegt “ik zou nooit naar dat land gaan met zo'n regering”. Daarmee doen ze de mensen te kort.
Met enig beleid kun je er wel heen gaan en jezelf niet te kort doen en de mensen ook niet en de keizer geef wat des keizers is, daar kom je nergens onder uit.
Je refereert aan me als “Jan (Birma) Modaal”. Hoe kom je daarop. Je kent mijn financiële positie toch niet. . . “Jan modaal” in Birma verdient dacht ik niet meer dan 100.000 kyats per maand, maar misschien wel minder.
Verder zou ik zeggen denk eerst wat beter na voor je gaat schrijven, doe je huiswerk grondig en niet half half en probeer je eens wat meer in de mensen waar je het over hebt - want iets anders is het niet, want zij doen niet mee in deze discussie en komen niet aan het woord behoudens dan via allerlei organisaties die ook te ver van de realiteit staan en zwelgen in hun eigen gelijk - in te leven!
Trouwens ik heb de waarheid en het gelijk niet in pacht, maar ik geef alleen aan hoe ik er over denk. Ik dwing niemand me te volgen, maar vraag wel de mensen zich beter te bezinnen alvorens ze de sluizen van de hel open te zetten als het Birma betreft.
Het is allemaal zo van "alles voor het vol maar niets door het volk! Salon socialisme is ook zoiets. Onder het genot van een peperdure Grand Cru Classee de armoede en de ellende van de wereld bespreken en wat je er aan zou kunnen doen.
Voorbeeldje: Ik zoek wat sponsors die ca. 350 USD (samen met mij) willen bijdragen zodat daarvoor een forse generator gekocht kan worden voor een piepklein dorp in de rimboe van Birma. Nu hebben die mensen daar alleen 's avonds 2 uurtjes stroom via een verder weg gelegen generator a raison van 2.000 kyats per maand. Dat is voor veel mensen echt te veel. Zelf hebben we ze deze keer “voor de kerst” al een TV en DVD-VCD speler gegeven. Dat is leuk voor het hele dorp! Nee, zo werk ik de armoede niet weg, maar heb ik wel een weg gevonden hen een beetje meer kleur in hun bestaan te geven.