Knuffels,ballonnen,balpennen etc.

  • JE

    Dit wordt echt lachwekkend.Mijn reactie zou overtrokken zijn. Michael lees mijn post van 19-02 nog eens. Ik heb helemaal niets tegen mensen die iets extra's willen doen, in tegendeel.Ik hoop alleen dat het iets nuttigs is wat ze extra doen.Als er wekelijks vanaf de boot in Mandalay een groep knuffel,snoep en ballonnen uitdelende groep toeristen Bagan binnenkomt ,die ook nog geld geven voor foto's aan kinderen die beschilderd zijn door hun ouders, dan denk ik dat dat een negatief effect op de gemeenschap daar heeft. Ik heb het hier dus over een stuk van Birma waar de meeste toeristen komen en waar je de gevolgen van dergelijke zaken goed ziet.Als je er echt een tijdje zit, zie dit vaak genoeg gebeuren.

    Je opvatting over gidsen is mij bekend, je verwijt mij dat ik iedereen over een kam scheer,ik vind dit ook een sterk staaltje.Ook ik heb vrienden en kennissen in Myanmar die me uitnodigen voor het meemaken van allerlei hoogtepunten in hun dagelijks leven, huwelijk, sin-pyu ,begrafenis geboortes etc. Ja, ik laat me regelmatig als toerist pamperen door een gids. Ik verkeer niet in de positie om ongepamperd met mijn eigen locale boy of ander huishoudelijk personeel zo'n trip te maken. Ik heb wel veel expats over hun boys en personeel gehoord en hun verhalen lijken ook erg op jouw gids-verhaal. Gelukkig is die van jou anders.

    De koers van de Kyat heeft overigens de laatste 2 weken inderdaad erg geschommeld na geruchten dat de nieuwe regering de salarissen van ambtenaren drastisch zou verhogen, ook was er sprake van het uitbrengen van een 10000 Kyat biljet.Veel Birmezen dachten dat nieuw geld alleen maar bijgedrukt zou worden en kozen weer voor een vlucht in de dollar. De koers heeft tussen de 830 en 935 gehangen.Het dagje wachten wat de gids voorstelde of een eventueel lager bedrag dan de 500 van het Duitse echtpaar wisselen zou nog niet zo dom geweest kunnen zijn.Overigens als je zelf al 850 gehoord hebt dan ben je wel heel naief als je met 810 accoord gaat.

  • Michael

    De kyat is sinds 10 februari 860 of daaromtrent t.o.v. van USD en de koers is daarna alleen gestegen. Het was wel degelijk een staaltje van geraffineerde oplichting op 13 februari jl.. De man was niet naief. Je hoort zoveel en veel mensen zijn deze vorm van wisselen nu eenmaal niet gewend. Ik moest er ooit ook aan wennen. De gids had hun vertrouwen, tel uit je winst!

    Dat ik met mijn boy op reis ga naar Birma is omdat hij daar vandaan komt. Ik zie zo wat meer van het land en hij ziet en zijn land en zijn familie weer eens. Twee vliegen in een klap. Niks mis mee toch. Aan een Thaise boy had ik echt niets daar. Deze jongen (ook al 31) ken ik al meer dan 8 jaar.

    Lokale boys charter ik ook wel voor een dagje (meestal regelt mijn boy dat min of meer vooraf voor me), maar nooit geen professionele gidsen met government license … Deze keer heb ik er een in bruikleen gevraagd voor een dagje van een groot restaurant anex karaoke tent waar ik vaak (al 8 jaar) kom. Keurig om 9 uur ‘s ochtends in het hotel en tegen een uur of 5 was ik klaar met die enorme lijst boodschappen voor mezelf en Birmese vrienden hier. Ik blij en hij ook blij, dat laatste daar zorg ik wel voor! Liever zo’n arm joch deze doorslag dan een volgevreten uitgekookte gids! Dan maar niet zo goed Engels praten met elkaar, we zijn er uitgekomen, waar een wil is is een weg!

  • JE

    Michael, we dwalen af van het echte onderwerp. Wat de Kyat betreft heb je gedeeltelijk gelijk. Tot de 16e feb was het inderdaad alleen maar bergopwaarts tot 950 aan toe maar inmiddels zitten we weer ergens op 890.Ik wil eigenlijk weer terug naar de vraag waarom de drang bestaat speeltjes,snoep en geld uit te delen aan wildvreemde kinderen in Birma en andere armere landen en of we daarmee (behalve ons eigen ego)zoveel goed doen. Argumenten tegen heb ik in alle andere posts al gegeven.Ook heb ik aangegeven wat me wel zinvol lijkt.Inhoudelijk wordt er niet echt op gereageerd. Antwoorden beperken zich tot hoe goed de schrijver/schrijfster zelf wel bezig is geweest,wat ongetwijfeld in veel gevallen ook zo is. Dat neemt niet weg dat er ook een heleboel mis is aan het cadeautjes geven en ik dat graag eens aan de kaak wil stellen. Ik kan me niet voorstellen dat niemand hier vraagtekens zet als er weer eens een hoop ballonnen uit een bus komen,de bus na een uurtje weer verdwenen is en de kinderen met hun ballon of toffee achterblijven.

  • Michael

    Tja, niet alle geschenken zijn wel doordacht, dat maakt ze nog niet minder goed bedoeld. Jij stelt dat aan de kaak en ik zeg dan het gebruik maken van die gehaaide gidsen is net zo verwerpelijk of ook dom. Heel wat anders? Misschien wel niet zo heel anders!

    Je beperkt je toch misstanden die je overal in Azie vindt. In Thailand zijn weeshuizen waar je een afspraak moet maken voor het afgeven van goede gaven. Zo druk hebben ze het er mee …

    Verder ben ik geen maatstaf. Ik kijk door de manier waarop ik hier leef en mijn dagelijkse omgang met Birmezen er totaal anders tegen aan dan de gemiddelde bezoeker. Ergens straal je dat af want van bedelende kinderen heb ik weinig last. Die richten zich meer op de in hun ogen rijke toeristen die met dure auto en gids ten tonele verschijnen. Niet hatelijk bedoeld, maar zo is het vaak wel!

  • JE

    Wat je gidsverhaal betreft, begin er een thread over. Ja ik heb het op de Myanmar pagina over misstanden in Azië en niet over de opvang van straathonden in Albanië of natuurbeheer in Frans Guyana.Ik zie de logica daar wel van in. Of ik wel/niet last heb van bedelende kinderen doet er niet zo toe, in Birma ,Thailand Laos ,Indonesië niet echt, in Cambodja bij Angkor Wat tot vervelens toe. Ik heb het daar gezien,maar hoef echt niet meer terug. Juist daar bij Angkor Wat komen de hordes westerse toeristen en juist daar wordt het meest door hen uitgedeeld en juist daar word de toerist als Sinterklaas ervaren.Kinderen richten zich daarbij echt niet op wat je uitstraalt, maar op blanke huidskleur of Japans uiterlijk.Ik was daar overigens zonder gids of auto.

    Als in Birma wat in potentie veel meer te bieden heeft dan Cambodja hetzelfde gebeurt, zou ik dat jammer vinden. In Bagan begint het er al op te lijken.

  • Michael

    Ik was in 1981 voor het eerst in Azie, in Indonesie. Op Bali viel toen het bedelen erg mee maar op Java werd ik er horendol van. Ik denk ook dat het zoiets van hoort zeg het voort is. Het lijkt te werken dus proberen ze het allemaal. Toch is er een verschil tussen bedelen en bedelen. Er zitten ook echte schrijnende gevallen tussen. Het is alleen lastig om die er uit te halen.

    Verder denk ik dat veel mensen uit het westen zich gefrustreerd voelen, een beetje beschaamd zelfs als ze die armoe (al dan niet aangedikt) daar zien. Ze willen per se iets doen, maar wat … Dan maar snoepjes? Ik ben dat gedoe hier na 8 jaar wel gewend en kijk er niet op of om van. De eerste keer dat ik er mee geconfronteerd werd - in 1981 dus - schrok ik er wel van. Toen was het voor mij ook een nieuw fenomeen.

    Resumerend: Ik neem de mensen die snoepjes e.d. geven niets kwalijk. Verstandig is anders dat wel! Eerder noemde ik die peuters die kwamen vragen om het overgebleven eten. Dat snijdt me wel door de ziel! Die vragen niet om of gokken niet op snoepjes of balpoints e.d. Nee, die willen gewoon wat te eten! Ik kan die beide kinderen met hun hongerige oogjes nu na meer dan 2 weken nog steeds niet van mijn netvlies afkrijgen. Ik kan me nog wel voor de kop slaan dat ik niet meteen in dat restaurant een hele maaltijd voor ze besterld heb om mee te nemen naar huis. Die 2-3000 kyats konden er best af! Waren het ook fakers? Ik denk van niet, maar helemaal zeker ben je wat dat betreft nooit in Azie! Ik moet wel zeggen dat onze vaste chauffeur in Mandalay en mijn boy ook met ze te doen hadden. Dus toch echte armoe en geen andere optie dan bedelen?

  • piet

    beste michael.

    we maken allemaal weleens een fout de bedoeling hiervan is dat we ervan leren.

    het feit dat de twee kinderen nog op je netvlies staan betekend dat je een mooi ziel hebt.

  • anna

    Ik vind wel dat je gelijk hebt, JE. Het zou ontzettend jammer zijn, als het er straks in Birma net zo toe gaat als in al die anderen toeristenoorden, waar je regelrecht belaagd wordt. Er zou inderdaad eens goed over nagedacht moeten worden of we dat niet met ons “sinterklaasje-spelen” zelf veroorzaakt hebben. Het is natuurlijk heel gemakkelijk en een fijn idee voor de gulle gever, als je met ballonnen of snoepjes een paar kinderen voor korte tijd blij kunt maken, maar je kunt toch nooit iederéén gelukkig maken. Je creëert op die manier echter wel het welbekende verwachtingspatroon!

    Er zijn via internet of in het land zelf ook wel kleinschalige projecten te vinden, waar een dorp of regio structureel mee geholpen is en die je kunt steunen Je moet dan wel je ogen en oren de kost geven en je goed (laten) informeren. Niet zomaar lukraak aan het uitdelen slaan, maar nadenken over wat je teweeg brengt.

    Maar ik vind er overigens ook niks mis mee, als je een attentie meebrengt voor mensen waar je te gast bent, of als je mensen beloont voor diensten die ze je bewezen hebben waar je om gevraagd hebt. Dat doen wij hier in Nederland toch ook?

  • anna

    mijn berichtje van 20.19 zou hier moeten staan !

  • Michael

    Tussen de regels door bespeur ik hier toch iets in de geest van: We gaan graag naar de grote bezienswaardigheden van de wereld zoals i.c. Bagan, Angkor Vat etc. maar dan wel eerst goed schoongeveegd. Geen hinderlijke, bedelende kinderen dus!

    Het doet me denken een een situatie die ik vorig jaar in Pindaya meemaakte. Daar werd op een middag bekend gemaakt dat de schoolkinderen naar huis gestuurd waren, dat er geen ossenkarren of paardenkoetsen meer mochten rijden en dat vanaf 12.00 uur tot nader order. De reden was dat een paar hoge regeringsfunctionarissen met hun aanhang een bezoek aan de grotten ging brengen en ze niet door dat soort onderweg gehinderd wilden worden. Om klokslag 16.00 uur zag ik ze langs racen in hun SUV's voorafgegaan en gevolgd door jeeps propvol zwaar bewapende militairen. Zelfs de mensen die op de vlakte voor de grotten verbleven in zeer eenvoudige tentenkampen (in afwachting van een of andere hoogtijdag daar) moesten een paar honderd meter verderop gaan staan. Stel je voor ze zouden het zicht van de bobo's wel eens kunnen bederven.

    Kijk die mentaliteit bespeur ik hier ook een beetje. Dan draait het niet echt om snoep of balpoints, maar om het ongestoord kunnen genieten van de verwende toerist.

    En schiet me nu maar af :)