Ik citeer dan nog maar een keer - want lezen kan je denk ik niet of althans je doet er niet echt je best voor - mijn laatste alinea uit een vorig bericht:
– Een ding denk ik dat Marc en ik gemeen hebben als het om Birma en de Birmezen gaat. We willen allebei het beste voor de mensen. Helaas ben ik bang dat de “methode Marc†weinig zoden aan de dijk zal zetten! In Azië wordt te hard praten, te fel geuite kritiek en een te betweterige, betuttelende en belerende mentaliteit niet gewaardeerd. Dan klappen de mensen dicht en glimlachen ze maar wat vaag en nietszeggend voor zich uit. Het resultaat is dan nihil of zelfs vaak averechts! –
Dus voor alle duidelijkheid. Jouw aanpak werkt denk ik averechts. Ergens tegen aan schoppen in Azië werkt niet! De mentaliteit is hier anders. Niet dat men alles ontkent, maar wel dat men erg voorzichtig en omzichtig is met dit soort zaken. Het enige resultaat wat jouw retirades kunnen hebben is dat mensen uit het Westen wellicht besluiten om dan maar niet naar Birma te gaan en daarmee tref je zeker ook de gewone man in de portemonnee, terwijl de bovenlaag het worst zal zijn.
Bepaalde delen van de oppositie in Birma propageren dat ook, maar ik ben nog nooit een Birmees tegen gekomen die het daarmee eens was. Die hebben dan zoiets van “zij hebben gemakkelijk praten” en dan hebben ze het ook over mensen zoals jij.
Dat je met je inzet de regering daar omver kunt werpen is een illusie! Dat lukt ook de Amerikanen en de EU met al hun sanctie- en ontmoedigingsmaatregelen niet. Als ik jou was zou ik mijn energie maar anders - lees: meer constructief - gebruiken. Gebruiken op een manier waar de mensen in Birma wat aan hebben. Op Europees-Amerikaanse politiek correcte prietpraat zitten ze niet te wachten. Dat brengt geen brood op de plank en dat is voor zeker de arme mensen daar het enige dat telt!
Wat me opvalt Marc is dat je je helemaal vastbijt in de negatieve kanten die jij in Birma ziet. Ik ontken niet dat die er niet zijn, maar in Thailand is het ook niet al te best gesteld met mensenrechten en persvrijheid. Het wordt daar met de dag van kwaad tot erger! Zo kun je wel meer landen in deze regio noemen.
Birma is meer dan de regering daar, het is meer dan vechtende opstandelingen of vrijheidsstrijders (“up to you” hoe je ze noemen wilt), het is meer dan alleen maar bittere armoede. Het is ook een land met uitzonderlijk vriendelijke en gastvrije mensen. Mensen die als ze glimlachen ook echt gemeend glimlachen en niet zoals meestal in Thailand omdat zo hoort. Ook mensen die je niet keer op keer proberen te tillen zoals in Thailand meestal. (Afgezien dan op een paar super toeristische plaatsen.)
Het is ook een land met een van de meest indrukwekkende culturele erfgoederen van deze regio. Een land met een prachtige ongerepte natuur. Een land waar de bevolking je direct al bij aankomst dat warme gevoel van echt welkom te zijn geeft.
Waarom ga je aan al deze aspecten steeds voorbij Marc. Je doet daarmee het merendeel van de Birmezen groot onrecht of ken je die aspecten niet en ben je zo verblind door je eigen mening over Birma dat je daar geen oog meer voor heb?
Je schrijft: “Dus dan maar helemaal niks doen? Daar hebben we toch wel van geleerd!”
Tja, zoals ik al eerder zei als je wat wilt doen gebruik dan je verstand en hou meer rekening met de manier van denken en doen hier in Azië en plaats je Europese mentaliteit een beetje naar de achtergrond, dan kom je een stuk verder! Jij en ik kunnen geen grootschalige veranderingen te weeg brengen. Grote naties zoals de USA en China kunnen dat wel - desnoods met militair geweld - maar ze doen dat alleen als ze er echt belang bij hebben. Het is evident dat dat belang er wat Birma betreft bij de USA noch China niet is!
Dan nog dit ter overdenking zullen we maar zeggen.
Heb je wel eens van “gezichtsverlies” gehoord Marc? “Loose face†zoals ze dat in het Engels noemen. Zolang Westerse mogendheden en allerlei organisaties maar blijven aandringen op het opheffen van het huisarrest van Aung San Suu Kyi zullen ze dat vermoedelijk niet doen. Dat zou toegeven zijn aan, dus gezichtsverlies! Pas als die druk geluwd is heb je kans dat ze ooit zelf de tijd rijp achten dat te doen, op hun manier wanneer zij dat willen. Bewezen is inmiddels voldoende dat welke druk uitgeoefend door wie dan ook geen zoden aan de dijk zet. Sterker nog ik denk soms dat haar “detentie” daarmee alleen maar bevestigd wordt, dus verlengd wordt. Men geeft ze in hun optiek ook geen andere keus. Zij denken Aziatisch en niet zoals wij!
Ook zal de stabiliteit in het land een rol blijven spelen. Als deze vrouw weer kan gaan en staan waar ze wil en haar verzet tegen de huidige regering kan voortzetten dan zal dat ongetwijfeld onrust veroorzaken. Geen enkele regering die daarop zit te wachten, hoe wreed dit ook mag klinken voor haar fans! Fans die trouwens buiten Birma talrijker en vooral ook fanatieker zijn dan in het land zelf.
En dan nog dit. Waarom zouden we ons iets aan trekken van wat de USA in deze vinden, een land dat al zoveel onheil over de wereld uitgezaaid heeft. Dat laatstelijk Irak “verloste” van het bewind van Sadam Hoessein en er nu een gigantische puinhoop van heeft gemaakt. Irak is onder Sadam nooit zo instabiel geweest als dat het nu is! Een land, de USA, dat het zonodig goed vond dat beelden van de Sadams executie incl. de beschimpingen over de hele wereld verspreid werden. Een land dat een dergelijke onfrisse mentaliteit ten toon spreidt is m.i. niet bepaald een land waaraan een voorbeeld genomen zou moeten worden of een land dat andere landen de weg kan wijzen naar hoe het wel moet! Ze weten het zelf niet eens! Daarbij zijn ze opportunisten van het zuiverste water. Als Birma voor hen economisch net zo belangrijk zou zijn geweest als Irak dan had er nu allemaal heel anders uit gezien. Maar dat is niet zo en ze moeten China ook nog eens te vriend houden. Dus laten ze het bij nutteloze sancties (die hoogstens de bevolking treffen) en wat hol retorisch gezwets.
Zoals ik al eerder stelde: ik ben een praktisch mens en ik droom dus niet! Ik streef het onmogelijke niet na, maar beperk me tot dat wat in redelijkheid en zonder problemen voor de mensen die het aangaat “nu†mogelijk is.
Ter informatie!
Omdat ik wel eens uit een andere hoek commentaar wilde horen op deze problematiek plaatste ik deze vandaag gedeeltelijk - alleen een deel van de polemiek tussen Marc en mij - op een andere forum.
Ik kreeg o.m. deze reactie:
“Alhoewel ik er nooit geweest ben, kan ik mij toch meer vinden in Mike's genuanceerde benadering dan in die van ene Marc. Het lijkt me een humorloze azijnpisser, iemand die er vanuit gaat altijd gelijk te hebben.”
Mijn antwoord daarop luidde:
“Die Marc is dacht ik meer iemand die alles wat het Birmacommittee Nederland vindt onderschijft en dat als de enige waarheid, bijna ”ex cathedra" uitdraagt. Ik heb zijn teksten vergeleken met die op de website van deze organisatie en het was overduidelijk waar hij zijn wijsheid vandaan haalde, vaak letterlijk overgeschreven en/of gekopieerd. Op zich is dat niet erg, maar voor een genuanceerd oordeel moet je je blik wel wat verruimen vind ik. Een eigen gevormde mening lijkt hij niet te hebben.
Je moet daarbij niet alleen uitgaan van je eigen normen en waarden, maar je moet je ook verplaatsen in de mensen die daar wonen. Je blind staren op ellendige omstandigheden in vluchtelingenkampen is ook erg benepen. De overgrote meerderheid van de bevolking woont gewoon in het land in de steden en de dorpen en heeft daar met hun gewone dagelijks leven te maken en bitter weinig met de poltiek, “n'importe” wie er ook aan het roer staat. De goede intenties van deze Marc en de zijnen gaan aan deze mensen echt totaal voorbij! Ze hebben er ook geen fluit aan.
Daarbij is deze man militant en dat is nu net iets waarmee je in Birma niet terecht kunt. Zou ik me zo op stellen als ik daar ben dan was ik binnen de kortstmogelijke tijd “persona non grata” en dan is het uit en kom ik daar niet meer binnen.
Vanuit zijn confortabele positie buiten Birma denkt hij zich dit wel te kunnen permitteren, maar er echt iets mee bereiken voor de mensen daar - wat toch zijn doel is - dat kan hij nooit. Ach, hij is niet de enige die zich zo opstelt er zijn er veel en veel meer. Ik vind het altijd een beetje pathetisch!
As je het niet met hem - dus met het Birmacommittee Nederland eigenlijk - eens bent dan deug je niet. Lekker kort door de bocht, maar op mij maakt het geen indruk! Hij doet maar … "
Michael
Beste MikeCNX,
Als jij denkt je gelijk te halen met een medestander op een ander forum heb je het mis.
Denk dat ik de publieke opinie meer mee heb dan jij.
Mensen die zich baseren op feiten van gerenomeerde organisaties.
Als je kijkt naar mijn eerste bijdrage aan dit topic kan je ook lezen dat ik niet oproep tot een boycot.
Ik vraag mensen zich bewust te zijn van wat er zich allemaal afpeelt in Burma.
Ben er zelf namelijk ook geweest.
Vond de mensen en het land fantastisch.
Maar zag, voelde en hoorde ook de ellende die deze mensen meemaken.
Ik vroeg niets meer dan bewustwording.
Groeten,
Marc
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's